Bijeljina je smještena u Semberiji, i predstavlja raskršće puteva za Srbiju, Hrvatsku i unutrašnjost Bosne. Smještena u ravnoj i plodnoj Semberiji, u blizini rijeka Drine i Save, ispod planine Majevice. U Bijeljini na javnim i privatnim fakultetima studira preko 5.000 studenata.
Najstariji pronađeni tragovi života datiraju iz perioda neolita – starčevačke kulture, 5-4. milenijum stare ere. Važno raskršće kulturnih uticaja u neolitu, bronzanom dobu i kasnije.
Bijeljina je bila jedno od središta panonsko-ilirskog ustanka. Među značajne ličnosti 19. veka ubrajaju se Filip Višnjić i Ivo od Semberije, knez Bijeljinske nahije, koji se nalaze i na grbu Bijeljine.
Iako se ime „Bijeljina“ prvi put spominje već 1446. godine, ime se ozvaničilo tek 1918. godine. Tokom vladavine Austrougarske, grad je nosio ime „Bjelina“, a još prije toga „Belina“ i „Bilina“.
Najstarija javna građevina u gradu Bijeljini je Crkva svetog Đorđa, sagrađena 1872. godine. Druga najstarija građevine je Muzej Semberije, sagrađen 1876. godine. Gradski park je sagrađen 1892. U srednjem vijeku, hrišćani su se pismu učili uglavnom u manastirima.
U Bijeljini je prva osnovna škola otvorena 1838. godine. 1902. godine ova škola je renovirana, dodat je jedan sprat i još nekoliko učionica. U periodu između 1893. i 1895. godine, tu je radio Jovan Dučić kao nastavnik. Do 1919. godine, škola je radila u ovoj zgradi, a zatim je predata novootvorenoj realnoj gimnaziji. Krajem Drugog svjetskog rata je promijenjen školski sistem, pa je 1951. godine otvorena prva osmogodišnja osnovna škola, a 5 godina kasnije i druga. Zatim su otvorene osnovne škole 1959. i 1966. godine. Od 1953. godine u gradu postoji i osnovna muzička škola, u zgradi bivše Srpske štedionice.
U Bijeljini radi Srpsko kulturno umjetničko društvo Semberija koje njeguje folklornu i muzičku baštinu srpskog naroda i drugih naroda koji žive na prostoru bivše Jugoslavije. U Bijeljini takođe radi i Srpsko kulturno umjetničko društvo „Velika Obarska“.
Opština Bijeljina je druga opština po stepenu razvijenosti u Republici Srpskoj. Povoljan prirodni položaj na obodu Panonske nizije i skoro potpuno ravničarski teren su omogućili razvoj poljoprivrede, pa je preovlađujući dio privrede zasnovan na poljoprivrednoj proizvodnji, a Semberija se smatra žitnicom Republike Srpske i BiH.
Sekundarni sektor privrede-industrija, rudarstvo, građevinarstvo i proizvodno zanatstvo, je takođe dobro razvijen i veliki broj kompanija uspješno posluje u ovom segmentu. Takođe, opština Bijeljina, sa oko 150.000 stanovnika je privukla najveće regionalne trgovinske lance koji su otvorili odlično snabdjevene megamarkete i tržne centre.
U Bijeljini na javnim i privatnim fakultetima studira preko 5.000 studenata, što poboljšava starosnu i obrazovnu strukturu radne snage, budući da veliki broj visokoobrazovanih mladih stručnjaka nakon završetka studija ostaje u Bijeljini.
U Bijeljini su u izgradnji novi Centar za kulturu i Regionalna bolnica, čijim završetkom će biti stvoreni odlični uslovi za dalji razvoj kulturnih i medicinskih djelatnosti.
Takođe, iz Bijeljine program emituju četiri televizije (BN TV, TV Arena, TV Slobomir i TV In) i nekoliko radio-stanica (Pan, Daš, Bn, Bobar, Slobomir…), a skoro sve najveće redakcije elektronskih i štampanih medija iz Republike Srpske i BiH imaju svoja dopisništva u Bijeljini. Grad je sjedište fudbalskog kluba Radnik.